– Pijemy krystalicznie czystą wodę, oddychamy nieskażonym powietrzem, jemy nieprzetworzone jedzenie – mówi jeden.
– Dlaczego więc do cholery umieramy w trzydziestym roku życia? – dziwi się drugi.
Kawały O Jaskiniowcach
Ostatnie treści
-
-
Jaskiniowcy siedzą i gadają sobie.
Po chwili przychodzi turysta i mówi:
– No, o czym tak gadacie?
A oni na to:
– My nic nie rozumiemy. Po irlandzku gadamy!
– Aaa. – odpowiada turysta. – Ale wszyscy?
A jaskiniowcy na to:
– Nie. -
Do wodza indiańskiego plemienia przychodzi jeden z wojowników i mówi:
– Wodzu mam dwie wiadomości dobrą i złą.
– Zacznij od tej złej mówi wódz.
– Obok naszej wioski swój obóz założyli Cyganie.
– O to niedobrze mówi wódz będą kraść trzeba pilnować dobytku.
– A ta dobra wiadomość?
– Smakują jak bizony!! -
Jaskiniowiec usłyszał tupanie biegnących mamutów
a po chwili zauważył znajomego z plemienia leżącego z uchem przy ziemi, który szepcze:
– Pędzące stado mamutów! Z przodu ich przywódca, za nim kilka
samców, na końcu samica.
Zdziwiony jaskiniowiec pyta tego leżącego:
– Czy to znaczy, że tego wszystkiego dowiedziałeś się leżąc
z uchem przy ziemi?
– Nie. Opowiadam o tym, jak przed chwilą stado mamutów
przebiegło po mnie, ty idioto! -
-
Jaskiniowiec wezwał do swojej jaskini dentystę, żeby fachowo usunął mu bolącego zęba.
Dentysta wyjmuje z walizeczki dwie maczugi: małą i dużą. Jaskiniowiec pyta:
– Do czego służy ta mała maczuga?
– Do usunięcia zęba.
– A ta duża?
– To środek uśmierzający ból. Proszę pochylić się i skierować głowę w moją stronę. -
Na lekcji biologii nauczycielka pyta Jasia:
– Co to jest mamuthus primigenius?
Ponieważ Jasio nie odpowiada, pani mówi:
– To mamut, czyli prehistoryczny słoń.
– Coś podobnego! To jaskiniowcy umieli wynajdować takie uczone nazwy? -
W szkole jaskiniowców pani wykuła w kamieniu dwa razy dwa i pyta Jasia:
– Ile jest dwa razy dwa?
Jasiu chwilę się zastanawia i mówi:
– Osiem!
A pani na to:
– Pała! Cztery!
I nagle wzbijają się tumany kurzu słychać jak by mamut spadł na klasę, a pani mówi:
– Dzieci kto rzucił ściągę! -
Przechwalają się trzej mali jaskiniowcy:
– Mój ojciec ma na głowie tyle włosów, że gdy chodzi po jaskini, to zamiata nią wszystkie pajęczyny – mówi pierwszy.
– A mój ojciec ma taką długą brodę, że gdy chodzi po jaskini, to zamiata nią wszystek kurz z ziemi.
– To jeszcze nic – mówi trzeci – mój ma takie długie wąsy, że jak gdzieś idzie, to mamuty muszą go mijać na odległość stu metrów! -
-
Na targu dla jaskiniowców:
Potężny jaskiniowiec podchodzi ze swym czteroletnim synkiem do stoiska z owocami i pyta:
– Ile kosztuje ten kosz bananów?
Sprzedawca spogląda na wielkie dłonie jaskiniowca i odpowiada:
– Jak dla pana, to trzy garście zębów mamuta.
– Czemu tak drogo?
– Niech stracę! Niech będą dwie garście.
– Biorę! – odpowiada jaskiniowiec i zwraca się do synka:
– Daj temu panu dwie garście zębów mamuta. -
Przed jaskinią rozmawia dwóch jaskiniowców.
– Pijemy krystalicznie czystą wodę, oddychamy nieskażonym powietrzem, jemy organiczne jedzenie. – mówi jeden.
– Dlaczego więc do cholery umieramy w trzydziestym roku życia? – dziwi się drugi. -
-
Tata jaskiniowiec ogląda świadectwo szkolne synka:
– Wiesz, rozumiem, że masz trzy z myślistwa, ponieważ jesteś jeszcze młody, ale z historii? – pyta tata. -Przecież to były tylko dwie kartki do wykucia?
Kawały o jaskiniowcach – humor z epoki kamienia, który wciąż bawi
Jaskiniowcy, choć od tysięcy lat nie chodzą już po ziemi, wciąż mają się świetnie – przynajmniej w świecie humoru. Kawały o jaskiniowcach to specyficzna kategoria, która nieprzerwanie bawi kolejne pokolenia. Dlaczego? Bo przenosi nas w świat prosty, surowy i pierwotny, gdzie liczyły się tylko podstawowe potrzeby, a każda czynność – od rozpalania ognia po polowanie na mamuty – mogła stać się źródłem komicznej sytuacji.
Dowcipy o Jaskiniowcach – dlaczego tak pasują?
Postać jaskiniowca to wdzięczny materiał do tworzenia żartów, bo stanowi uosobienie człowieka pierwotnego, walczącego z naturą, własnymi ograniczeniami i brakiem cywilizacyjnych udogodnień. Dowcipy o jaskiniowcach oparty na tej postaci czerpie z kontrastu między prymitywnymi warunkami życia a współczesnym spojrzeniem na świat. Wystarczy wyobrazić sobie jaskiniowca próbującego zrozumieć, jak działa koło albo wynaleźć sposób na zrobienie prania bez wody i mydła – a już rodzi się potencjał na zabawną historię.
Żarty o jaskiniowcach – czym się charakteryzują?
Żarty o jaskiniowcach korzystają z uproszczonego obrazu prehistorycznych ludzi. To bohaterowie, którzy żyją w świecie kamienia, drewna i ognia, a jednocześnie zachowują się tak, jakby byli nieco naiwnymi dziećmi odkrywającymi rzeczywistość. Ich nieporadność, brak wiedzy i często kuriozalne sposoby rozwiązywania codziennych problemów to gotowy przepis na humor sytuacyjny, który nie potrzebuje skomplikowanych puent.